مدرک دانشگاهی یکی از چیزایی هست که به نظر من خیلی مسخره هست. خیلیها رو دیدم که فقط درس میخونن و میرن بالاتر که مدرک بگیرن. توی چند گروه میتونم اینا رو توضیح بدم.
به دنبال شغل!
بعضیها الان شغل و درآمدی ندارن و فکر میکنند که اگر مدرک تحصیلی بالاتری داشته باشن، میتونن شغلی داشته باشن! خب اینجا سوال پیش میاد که مگه مدرکه که شغل میسازه؟ کار فنی و حرفهای نیاز به تخصص داره. کاری به شغلهای دولتی ندارم که نیاز به تخصص نداره و با پارتی و آشنا بازی میرن سر کار. کلاً خودم که به شخصه کار دولتی رو قبول ندارم. کلاً در مورد کار تخصصی و حرفهای دارم صحبت میکنم.
خیلیها رو دیدم که کاردانی میگیرن، بعد میبینن شغل ندارن. میگن بریم کارشناسی بخونیم. باز میبینن کارشناسی هم شغلی ندارن باز میگن بریم ارشد بخونیم. ارشد هم همینطور تا دکترا و ... . نمیگم ادامه تحصیل ندن. فقط باید همراه تحصیل حرفه و تخصصی هم داشته باشن. حالا مشکل اینجاست که توی دانشگاه همش وقتشون رو میزارن روی درس خوندن و نمره بالا گرفتن!!! این دیگه خیلی زور داره. خب اصلاً فرض کنیم نمره اول کلاس بودین. آخرش که چی؟ نمره برای تو نون و آب میشه؟ همین وقتی که دارن روی درس خوندن و نمره بالا گرفتن تلف میکنن رو اگه بزارن روی تخصص درست و حسابی یادگرفتن خیلی خیلی به نفعشون هست!
باور کنید با نمره 12، شما همون مدرکی رو میگیرید که اون نمره 20 داره میگیره. ممکنه بگید اگر جایی برید برای کار، میگن معدلت چنده و ... . خب اینم هست. جایی که شماره رو برای نمره میخواد و نه برای تخصصتون، باور کنید جای مناسبی برای کار نیست. چون توجهی به تخصص شما نمیشه و مدرک مهمتره براشون.
ولی اگر شما تخصص خیلی خوبی داشته باشید، جایی که به تخصص شما احترام میزاره بهتون پیشنهاد کار میاد. اصلاً کار میاد دنبال شما. نیازی نیست شما دنبال کار بگردید.
به دنبال کلاس گذاشتن
خنده داره :-) ولی واقعاً بعضیها دنبال اسم هستن که بهشون بگن مهندس، دکتر و ... . اینم از نظر من مسخره هست :-). مثلاً فرض کنید یه جایی هستید اینطوری دارن صداتون میکنن: کارشناس نرم افزار کامپیوتر. منظورم مثلاً همون "مهندس" هست. یعنی طرف رو دارن با مدرک تحصیلیش صدا میزنن. :-D من خودم کلاً از کلمه مهندس بدم میاد که بهم بگن. همون اسممو صدا بزنن راضیترم. دیگه الان که همه میرن درس میخونن و مدرک تحصیلی میگیرن و میشن مهندس. ولی واقعاً مهندس هستیم؟ کارامون مهندسی شده هست؟
بعضیها خیلی تعصب دارن روی صدا زدن با "مهندس"، "دکتر" و ... . یکی از دوستان تعریف میکرد میگفت رفته بوده یه ادارهای؛ بعد یکی از مسئولان رو با فامیلیش صدا زده. مثلاً آقای فلانی. طرف خیلی عصبانی میشه و میگه که دکتر فلانی هستم. طرف هم قشنگ جوابشو داده و گفته بهش: کاری به مدرک تحصیلی شما ندارم :-)
نیازه تو این جامعه
بعضی جاها واقعاً مدرکه نیازه. ممکنه یه نفر یه هدفی داشته باشه که واقعاً نیاز به مدرکه هست. مثلاً قانونهایی که گذاشتن که اگر طرف بخواد نماینده مجلس بشه، رئیس جمهور بشه، رئیس یه جایی بشه و ... نیازه که حداقل مدرک تحصیلی رو داشته باشن. خب اینا دیگه مجبورن که دنبال مدرک تحصیلی باشن.
* من اصلاً منظورم این نیست که مدرک تحصیلی نداشته باشیم. فقط میگم که "فقط" مدرک نباشه. مدرک همراه دانش کافی.
خیلیها میگن که کار نیست. ولی خودشون فکر نمیکنن که بدون هیچ تخصصی و فقط با داشتن مدرک تحصیلی کار نباید هم باشه.
چون افراد زیادی هستند که فقط مدرک دارن و تخصص کافی و لازم رو ندارن، شرکتها و ادارهها مجبور شدن که بگن باید سابقه کار داشته باشی. به نظر من هم کاملاً درسته. چون طرف باید بدونه که توی این چند سال تجربه کافی رو کسب کردیم. کاملاً بهشون حق میدم.
یه سوال: آیا شما خودتون شرکت داشته باشید، فقط به مدرک تحصیلی توجه میکنید یا اینکه براتون تخصصه مهمتره. مطمئناً تخصص مهمتره.
من به شخصه برای خودم اصلاً مدرک تحصیلی مهم نیست. اگر کسی هم بخواد باهام کار کنه، کاری ندارم که رشته و یا مدرک تحصیلیش چیه. اصلاً مدرک ابتدایی داشته باشه. فقط تخصصی که میخوام رو داشته باشه کافیه. البته مهمتر از تخصص، اخلاق و مورد اعتماد بودنه هست برام.
به بابام میگم من از کلی برنامه نویس پرسیدم همشون میگن مدرک مهم نیست، چه برسه به اینکه دانشگاهش مهم باشه :| منو بزار مدرسه دولتی قبول نمیکنه و میگه من 40 سال تجربه دارم ادمایی که دانشگاه خوب نمیرن موفق نمیشن :|
البته به خودتون بستگی داره. یه جایی باشه که با افراد دیگه آشنا بشید که اونا هم هدف داشته باشن. اونا هم دنبال وقت تلف کردن نباشن و ... .
باید برای هدفهایی که داریم تلاش کنیم.
دانشگاههایی که ما رفتیم، خب واقعاً وقت تلف کردن داشتن. مگر بعضی مواقع که خب به اندازه چند سال ارزش نداشت.
خودمون باید به داد خودمون برسیم
یک متخصص با مدرک دانشگاهی مثلا فوق لیسانس از یه دانشگاه خوب ، خییلی کارش ورفتارهاش میتونه بهتر باشه تا یک متخصصی که مثلا فوق دیپلم یا لیسانس داره از یه دانشگاه سطح پایین ! (البته همه جا استثنا وجود داره و هیچ چیز 100% نیست).
ووو ازنظر اجتماعی علاوه بر محیط کار توی ازدواج هم خ مهمه یه پسری که میره خاستگاری و یا یه دختری که میخاد ازدواج کنه اونجاها این مدرک واقعا اثر گذاره ونمیشه ذهن تمام مردم رو عوض کرد ، ایرانیها این چیزا براشون مهمه و شخصیت طرف رو باهاش میسنجن ، اگر بخای با یه خانواده سنتی وعادی ازدواج کنیا نه خانواده هایی که صرفا پول براشون مهمه.
یقیناً تخصص هدف اول و آخر رفتن به دانشگاه است.
هدف از تحصیل در رشته مهندسی نرم افزار یادگیری یک یا چند نرم افزار خاص نیست؛ بلکه یادگیری یک تفکر نرم افزاری است.
همیشه در رشته های مهندسی، باید بین یک مهندس و تکنسین تفاوت قائل شد.
دروسی مثل، مدار منطقی، معماری کامپیوتر، زبان ماشین، ساختمان داده ها، طراحی الگوریتم، ریاضیات بایستی در دانشگاه یاد گرفته شود. تا فرد با ساختار کامپیوتر و یک سیستم نرم افزاری آشنا شود. کسی نمی تواند تاثیر یادگیری ساختمان داده ها و طراحی الگوریتم و ریاضیات را بر تولید نرم افزار های با کیفیت و بالا نادیده بگیرد.
مهندسی نرم افزار یک رشته جامع و کامل است و فقط نوشتن چند خط کد و اتصال به پایگاه داده ها نیست. یک زبان برنامه نویسی را با وجود منابع متعدد آموزشی در عرض سه ماه هم می توان یاد گرفت ولی برای مهندس شدن باید مطالعه و تلاش فراوان داشت یادگیری و تجزیه و تحلیل یک سیستم کامپیوتری کار سخت و طاقت فرسایی است و نیاز به دانش بالا و درک مفاهیم ریاضی و کامپیوتری دارد.
من خودم رشتم کامپیوتره و از همون ترم اول خدایی زیاد میخوندم ..قبل از دانشگاه هم برنامه نویسی بلد بودم (البته خیلی ابتدایی) زبان سی پلاس رو کار می کردم ..علاقم اوایل به هک بود بعد دیدم نه .. هکر شدن اون هم یک شبه ممکن نیست .بعد یه جایی خوندم ک مثلا C++ یک زبان خیلی پیشرفته و نزدیک به سیستم عامله اون شد که با C++ شروع کردم ..حرفم این بود که منم ترم اول دانشگاه زیاد درس میخوندم و چون برنامه نویسی هم بلد بودم و اکثریت همکلاس هام نمیدوستن ک اصلا برنامه نویسی چی هست ...همین علاقم رو بیشتر می کرد چون کمکشون میکردم ...به هر حال بعد ترم اول فهمیدم که نمره بالا گرفتن یعنی وقت ضایع کردن ... آقا من نمره خوبی هم میگرم ..برنامه نویسی رو هم Self Study میکنم ...
یادش بخیر سالهای پیش که تازه اولین بار دانشگاه قبول شدم میگفتم تا دکترا نگیرم به درسم ادامه میدم ولی الان متوجه شدم دکترا (مدرک دانشگاهی) داشتن اصلا مهم نیست و فقط تخصصه که ارزش داره
نمیگم درس خوندن بده هااااا خیلی هم خوبه ولی میگمااااا کاش خدا جای اون دو تا فرشته که کارای بد و خوبمونو یادداشت میکنن یه فرشته میزاشت هی راه درست و پیشرفت رو به آدم گوشزد میکرد مثلا وقتی داری بهترین سالهای عمرت رو پشت کنکور هدر میدی میزد رو شونت میگفت عزیزم بیخیال شو برو دنبال تخصص :)
-بعله ار اتاق فرمان اشاره میکنن تز نده فلسفه خلقت رو بردی زیر سوال:)))))))))
هنوزم دیر نیست